BERICHTEN UIT DE SJOSTAKOVITSJ-PROJECTGROEP

Drie jaar van de intensieve uitwisseling tussen een groep van de Nederlandse en de Russische eutmisten en musici zijn achter de rug. Voor ons allemaal waren dat jaren van ervaringen die wij niet zouden willen missen. In die tijd heeft Sjostakovitsj-projectgroep meer da 40 opvoeringen gegeven in Nederland, Rusland, Belgie, Duitsland en Zwitserland drie verschillende programma’s. Dus ook in onze tourneeplanning bleven wij internationaal. Ongeveer zes weken per jaar brachten wij met elkaar door. Er zijn diepe verbondenheid ontstaan.

Na deze driejarige marathon kwam er een moment van bezinning. Na vele overwegingen werd het ons duidelijk, dat de reserves van onze samenwerking lang niet uitgeput zijn en dat wij onze werk willen voortzetten. Als resultaat van dit besluit kwam er een uitwerking van een Russisch sprookje "De gouden eend".

Tot nu toe hebben wij in ons programma het accent gelegd op de muziek. Nu zijn wij de verbinding met de taal aangegaan. Hoe beweegt de Russische taal, de taal waar bijna elke medeklinker afhankelijk van haar omgeving hard of zacht kan zijn, uitstromend, zichzelf oplossend of verdichtend, verhardend. Hoe vindt je het midden tussen deze twee polariteiten die voor de Russen vanzelfsprekend is, het principe waadoor het hele samenleven bepaald is? Hoe is dat voor een Nederlandse euritmist om in deze "spagaat" tussen deze twee krachten te moeten bewegen….?

Ook zijn er veranderingen in de samenstelling van ons ensemble. Chantal Heijdeman heeft aan dit program niet meegewerkt. Elisa Martinuzzi is erbij gekomen om het Nederlandse team te versterken. De Russische kant is door Rafael Reno aangevuld. Nu hebben wij in ons sprookje een echte Prins! Deze veranderingen geven een nieuwe kleur aan ons gezelschap.

Dit jaar zullen wij rond de Kerst deelnemen aan een euritmiefestival in Moskou. Daar zullen verschillende uitvoerende euritmiegroepen uit heel Rusland en Oekraine komen. Een rijk palet om elkaars werkt waar te nemen en uit te wisselen.